Diagnostyka sportowa

Co to jest mięsień gruszkowaty i gdzie się znajduje? Objawy i leczenie zespołu mięśnia gruszkowatego

Autor: Klaudia Kostrzewa, fizjoterapeuta   |   9 października, 2024
mięsień gruszkowaty

Mięsień gruszkowaty, choć mały i często niedoceniany, odgrywa kluczową rolę w ruchomości naszych bioder i stabilizacji stawu biodrowego. Jeśli kiedykolwiek doświadczyłeś bólu promieniującego z pośladka do nogi, nasilającego się podczas siedzenia czy wchodzenia po schodach, być może mięsień gruszkowaty jest winowajcą.

W tym artykule przyjrzymy się bliżej, czym dokładnie jest ten mięsień, jakie są objawy jego dysfunkcji oraz jak skutecznie radzić sobie z zespołem mięśnia gruszkowatego poprzez ćwiczenia, fizjoterapię i inne metody leczenia.

Spis treści:

  1. Co to jest mięsień gruszkowaty i gdzie się znajduje?
  2. Jaką funkcję pełni mięsień gruszkowaty?
  3. Zespół mięśnia gruszkowatego – przyczyny bólu
  4. Zespół mięśnia gruszkowatego – objawy
  5. Zespół mięśnia gruszkowatego – diagnostyka
  6. Test na mięsień gruszkowaty
  7. Zespół mięśnia gruszkowatego – leczenie
  8. Mięsień gruszkowaty – często zadawane pytania

Co to jest mięsień gruszkowaty i gdzie się znajduje?

Mięsień gruszkowaty (łac. musculus piriformis) to mięsień szkieletowy należący do grupy mięśni głębokich pośladka. Mieści się między kością krzyżową, a kością udową i ułożony jest pod mięśniami pośladkowymi wielkim i średnim. Jego przyczepy znajdują się na przedniej powierzchni kości krzyżowej i wierzchołku krętarza większego kości udowej.

Jaką funkcję pełni mięsień gruszkowaty?

Główne funkcje mięśnia gruszkowatego to:

  1. Rotacja zewnętrzna uda – kiedy noga jest w pozycji wyprostowanej.
  2. Odwodzenie uda – kiedy biodro jest zgięte, na przykład w pozycji siedzącej.
  3. Stabilizacja stawu biodrowego – mięsień pomaga w utrzymaniu głowy kości udowej we właściwej pozycji w panewce stawu biodrowego.

Zespół mięśnia gruszkowatego – przyczyny bólu

Mięsień ten przechodzi przez otwór kulszowy większy i często krzyżuje się z nerwem kulszowym. W większości przypadków nerw kulszowy biegnie pod mięśniem gruszkowatym. W 10-20% potrafi przechodzić między brzuścami tego mięśnia. Ze względu na to anatomiczne powiązanie czasami może dojść do ucisku nerwu kulszowego. Stan ten jest znany jako zespół mięśnia gruszkowatego.

Zespół mięśnia gruszkowatego – objawy

Ucisk mięśnia na nerw kulszowy może prowadzić do bólu promieniującego do nogi, przypominającego objawy rwy kulszowej. Objawy mogą obejmować:

  • ból w pośladku nasilający się przy siedzeniu, wchodzeniu po schodach, czy wchodzeniu na palce.
  • drętwienie lub mrowienie pośladka i całej nogi wzdłuż tylno-bocznej krawędzi.
  • osłabienie mięśni w nodze.

Zespół mięśnia gruszkowatego – diagnostyka

Diagnostyka zespołu mięśnia gruszkowatego opiera się na połączeniu szczegółowej oceny klinicznej oraz testów funkcjonalnych, które wywołują charakterystyczne objawy bólowe. Badania obrazowe takie jak MRI, USG czy EMG są pomocne, szczególnie w celu wykluczenia innych przyczyn bólu, takich jak zmiany kręgosłupowe lub neurologiczne.

wybierz swój pakiet baner alab sport

Test na mięsień gruszkowaty

Jest parę testów funkcjonalnych, które mogą wskazać na zespół mięśnia gruszkowatego:

  1. Test Freiberg’a – Pacjent leży na plecach. Lekarz zgina udo do 90 stopni, a następnie rotuje udo wewnętrznie. Ból w okolicy pośladka sugeruje podrażnienie mięśnia gruszkowatego.
  2. Test FAIR (ang. Flexion, Adduction, Internal Rotation) – Pacjent leży na boku, z bolącą stroną do góry. Lekarz zgina biodro, przywodzi udo i rotuje je wewnętrznie. Jeśli podczas testu pojawia się ból, można podejrzewać zespół mięśnia gruszkowatego.
  3. Test na rotację zewnętrzną uda – Pacjent siedzi na krześle z nogami zgiętymi pod kątem 90 stopni. Lekarz nakłada opór na kolano, zmuszając pacjenta do zewnętrznej rotacji uda. Ból w okolicy pośladka może wskazywać na dysfunkcję mięśnia gruszkowatego.
  4. Test Beatty’ego – Pacjent leży na boku, a zgięta w biodrze i kolanie noga unosi się lekko do góry. W przypadku wystąpienia bólu pośladka podczas unoszenia nogi, istnieje podejrzenie podrażnienia mięśnia gruszkowatego.

Zespół mięśnia gruszkowatego – leczenie

Leczenie zespołu mięśnia gruszkowatego zazwyczaj jest zachowawcze i obejmuje różne metody, takie jak fizjoterapia, farmakoterapia, a w niektórych przypadkach bardziej zaawansowane interwencje. Głównym celem terapii jest zmniejszenie bólu, rozluźnienie mięśnia gruszkowatego, odciążenie nerwu kulszowego i poprawa ruchomości stawu biodrowego. W przypadku długotrwałego uciśnięcie nerwu kulszowego może być niezbędny zabieg operacyjny w celu odbarczenia nerwu kulszowego.

Zespół mięśnia gruszkowatego – fizjoterapia

Fizjoterapia odgrywa kluczową rolę w leczeniu zespołu mięśnia gruszkowatego. Program terapeutyczny zazwyczaj obejmuje:

  1. Ćwiczenia rozciągające mięśnie dookoła bioder
  2. Ćwiczenia wzmacniające mięśnie pośladkowe w tym pośladkowy średni i sam mięsień gruszkowaty.
  3. Ćwiczenia stabilizacyjne i poprawa postawy:
    • Masaż głęboki mięśni pośladkowych – poprawia krążenie i wspomaga rozluźnienie napiętych mięśni.
    • Terapia punktów spustowych – działa szybko przeciwbólowo i zmniejsza lokalne napięcie dookoła nerwu.
    • Terapia powięziowa – w celu rozluźnienia napięć powięziowych.
    • Mobilizacja okolicznych stawów w celu poprawy krążenia.

Ćwiczenia na mięsień gruszkowaty

Przykładowe ćwiczenia to:

  1. Rozciąganie w pozycji leżącej: Leżenie na plecach, zgięcie chorej nogi i przeniesienie jej na drugą stronę ciała, aby rozciągnąć mięsień gruszkowaty.
  2. Pozycja „gołębia” z jogi: Przednia noga jest zgięta przed ciałem, a tylną prostuje się do tyłu. To intensywnie rozciąga mięsień gruszkowaty i inne mięśnie bioder.
  3. Wzmocnienie mięśni bioder poprzez: przysiady z ciężarem, mosty biodrowe na jednej lub dwóch nogach, unoszenie nogi w leżeniu bokiem.
  4. W dalszych etapach fizjoterapii ćwiczenia wzmacniające mięśni core oraz mięśnie pleców: podpory, ćwiczenia na niestabilnym podłożu.

Mięsień gruszkowaty – często zadawane pytania

Ile trwa zespół mięśnia gruszkowatego?

Czas trwania terapii zespołu mięśnia gruszkowatego zależy od stopnia zaawansowania problemu. Czasami wystarczy 1-2 wizyty u fizjoterapeuty, a czasami wymaga długiej terapii opierającej się na pracy manualnej, treningach medycznych i profilaktyce w domu. Im szybciej rozpocznie się terapię tym szybsze rezultaty można osiągnąć.

Mięsień gruszkowaty a jazda na rowerze – pomaga czy szkodzi?

W trakcie jazdy na rowerze to mięsień pośladkowy wielki, a nie mięsień gruszkowaty, wykonuje główną pracę podczas wciskania stóp w pedały. Mimo tego, jazda na rowerze przy już występującym ucisku na nerw kulszowy może nasilać dolegliwości bólowe, ponieważ będzie następował globalny ucisk przez pracujące mięśnie i siodło rowerowe. W trakcie rehabilitacji niezalecane będą intensywne treningi rowerowe. Po terapii, jazda na rowerze połączona z odpowiednimi technikami rozluźniania, będzie działać korzystnie w zapobieganiu nawrotom bólu.

Jeśli jesteś miłośnikiem jazdy na rowerze i regularnie korzystasz z tej formy aktywności lub dopiero przymierasz się do regularnych treningów, nie zapominaj o profilaktyce zdrowotnej – Pakiet Triathlonisty zawiera badania laboratoryjne pozwalające monitorować prace układu krążenia, układu hormonalnego, ocenę stężenia kortyzolu, a także kluczowych witamin i elektrolitów.

Mięsień gruszkowaty a rwa kulszowa

Z danych epidemiologicznych wynika, iż zespół mięśnia gruszkowatego jest przyczyną rwy kulszowej w 6–8% wszystkich przypadków. W pozostałych przypadkach często jest on mylony z objawami rwy kulszowej. Warto wykonać MRI odcinka lędźwiowego w celu wykluczenia rwy kulszowej.

Zespół mięśnia gruszkowatego pojawia się, gdy w ciele pojawiają się nadmierne napięcia. Leczenie obejmuje głównie fizjoterapię, ćwiczenia rozciągające i wzmacniające, a w niektórych przypadkach terapię manualną lub farmakologiczną. Im szybciej wprowadzi się fizjoterapię tym szybsze i lepsze efekty można uzyskać.

Bibliografia: 

  1. “Terapia manualna w diagnozowaniu i leczeniu zespołu mięśnia gruszkowatego – studium przypadku” Zaworski K. Latosiewicz R i wsp. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu 2015.
  2. “Anatomia człowieka Tom 1”  Bochenek A, Reicher M PZWL.

PODZIEL SIĘ TYM ARTYKUŁEM